Blog Diving in the Lowlands

Wat maakt duiken in Nederland de moeite waard?

Nederlandse wateren het predicaat ‘erwtensoep’ en oninteressant geven, is kortzichtig en onterecht. In deze blog onderbouw ik waarom ‘Diving in the Lowlands’ ‘fun’ kan zijn. Laat ik wel voorop stellen: beweren dat duiken in Nederland net zo mooi en leuk is als duiken op een mooi tropisch koraalrif zou gelogen zijn. Soms denk ik met weemoed terug aan de tijd dat ik op Aruba woonde. Je slingerde met gemak je duikuitrusting op je rug en binnen een mum van tijd hing je boven het rif. Geen verwarmde onderpakken, zware uitrustingstukken en droogpakken met droogpakhandschoenen, gewoon relaxed in heerlijk zeewater op relatieve ondiepte de mooiste dingen zien. Maar ik woon niet meer Aruba, ik woon in Nederland.

De zee vergelijken met een meer gaat sowieso mank. De biodiversiteit in zout water is groter en het leven is er uitbundiger. Wanneer je echter luistert naar een deskundige die zich heeft verdiept in de biotopen en organismen van onze zoete wateren dan ga je wellicht met andere ogen kijken. Dat kleine sponsje waar je nooit zo op let, heeft toch een interessante achtergrond.

Wanneer je het duiken in Nederland vergelijkt met dat ideale plaatje van zon, zee en koraal, dan maakt Nederland inderdaad weinig kans. Maar wanneer je focust op wat boeiend is in onze plassen, zoals het onderwaterlandschap de ‘Heipalen’ in de Spiegelplas, ‘The Small Canyon’ van veen in Vinkeveen, een zoetwaterspons op een platform of een onmoeting met een van onze (roof)vissen, blijft er genoeg boeiends te zien, tenminste als je goed kijkt en nieuwsgierig bent. Hoe vaak ik bijvoorbeeld niet over het botterwrak in Vinkeveen ben gezwommen zonder mij af te vragen wat het verhaal achter dit wrak was. Hans van der Weide, een ervaren wrakduiker uit Weesp, vroeg zich dat wel af. Na 21 jaar onderzoek kwam hij achter de ware identiteit van de vissersboot. Hij schreef er zelfs een boek over: ‘Het Botterwrak in Vinkeveen’. Ogenschijnlijke weinig spannende duikobjecten worden in een keer interessant als je nieuwsgierig bent naar details. Je kan er dus blijkbaar een boek over schrijven, nooit.

De foto’s die je hier ziet zijn o.a. gemaakt door onderwaterfotograaf Rob Aarsen. Ze zijn gemaakt in Vinkeveen én de Spiegelplas, de twee mooiste zoetwaterplassen van Nederland. Het zicht kan er uitzonderlijk goed zijn. Heel soms kan het zicht ook het tegenovergestelde zijn. Meestal zit het er tussenin. Dat Nederlands wateren erwtensoep zouden zijn, kunnen we hiermee naar het land der fabelen wijzen.

(Rob Aarsen is freelance contentmaker Woord+Beeld en Redacteur van ‘Onderwatersport’, het tijdschrift van de Nederlandse Duikers Vereniging)

Het duiken is voor mij altijd een een inspiratiebron geweest om tekeningen te maken van duiken die indruk hebben gemaakt. Zoals die ene keer tijdens een een nachtduikspecialty. Een gigantische snoek zwom toen 20 minuten met ons mee. Deze ontmoeting heeft mij geïnspireerd tot het maken van een poster voor een denkbeeldige film ‘Diving in the Lowlands’, waarin deze mooie roofvis een hoofdrol speelt. Toen ik maanden later een ontmoeting had met een grote snoekbaars tekende ik ‘Diving in the Lowlands part II’. Part III ligt stil, maar het idee is er wel: Big Mama, een gigantische meerval van 2,5 meter die rondzwemt in de Kempervennen in Westerhoven.

Mijn zoektocht naar hoofdrolspelers in onze zoetwaterplassen is mijn motivatie om te duiken in Nederland.

© Copyright 2024 – Technical Diving College Hilversum